Köken

Yetersiz kelimesi, Türkiye Türkçesinde “yeter” fiilinden türetilmiş bir sıfattır. Bu türetmede yeter- fiiline olumsuzluk eki -siz eklenerek yetersiz haline gelmiştir. Dolayısıyla yapı bakımından yeter (fiil) + siz (olumsuzluk eki) şeklinde bir birleşim söz konusudur. “Yeter” fiili, “bir iş ya da ihtiyacı karşılayacak düzeyde olmak” anlamına gelirken, yetersiz bu yeterliliğin bulunmadığını ifade eder.

Kullanım Alanları

• Eğitim ve değerlendirme: “Yetersiz not”, “yetersiz hazırlık” gibi ifadelerle başarı eşiğinin altında kalan durumları belirtmekte kullanılır.
• Hukuk ve resmi belgeler: “Yetersiz belge”, “yetersiz gerekçe” gibi terimlerle hukuki geçerliliği olmayan ya da işlem yapılamayacak durumları tanımlar.
• Sağlık ve beslenme: “Yetersiz beslenme”, “yetersiz uyku” gibi kalıplarla fizyolojik ihtiyaçların karşılanmaması anlatılır.
• Gündelik dil: “Yetersiz bilgi”, “yetersiz donanım”, “yetersiz kişi” gibi bağlamlarda eksiklik ya da yoksunluk vurgusu taşır.