Köken

"Yolluk", Türk dilinin öz kaynaklarından beslenmekte olup, temelinde "yol" ismine dayanmaktadır. Bu isme eklenen "+-luk" yapım eki, sözcüğe "aitlik," "ilişkinlik" ve "bağlantılılık" gibi semantik nüanslar kazandırmaktadır. Bu bağlamda "yolluk," etimolojik olarak "yola ait olan" veya "yol ile ilişkili bulunan" anlamlarını taşımaktadır. Zaman içerisinde bu temel anlam, özellikle seyahatler veya görevlendirmeler esnasında ortaya çıkan ulaşım ve diğer giderleri karşılamak üzere tahsis edilen maddi kaynak veya ayni destek bağlamında özelleşmiştir.

Kullanım Alanları

Kamu ve Özel Sektörde Seyahat ve Görevlendirmeler:

Harcırah Anlamında: En yaygın kullanım alanı budur. Bir kamu veya özel sektör çalışanı, iş gereği şehir dışına veya yurt dışına görevlendirildiğinde, yol masrafları (ulaşım, konaklama, yemek vb.) için kendisine ödenen parayı ifade eder. Bu anlamda "yolluk almak," "yolluğu yatırmak," "yolluk hesaplamak" gibi ifadeler kullanılır.

Askerlik ve Emniyet Teşkilatı:

Sefer Tazminatı Anlamında: Askerlik görevinde veya emniyet teşkilatında geçici görevlendirmelerde, personelin iaşe ve ibate gibi ihtiyaçlarını karşılamak üzere verilen ödenek anlamında kullanılır.

Hukuk ve Mevzuat:

Yasal Düzenlemelerde: Devlet memurlarının, hakim ve savcıların, öğretim üyelerinin ve diğer kamu görevlilerinin yolluklarına ilişkin yasal düzenlemelerde sıkça geçer. Bu düzenlemelerde yolluk miktarları, ödeme şekilleri ve şartları belirlenir.

Ev eşyası:

Bir konutta (ev, daire, villa vb.) günlük yaşamı sürdürmek, çeşitli ihtiyaçları karşılamak ve yaşam alanını işlevsel hale getirmek amacıyla kullanılan taşınır nesnelerin genel adıdır.