Köken

Zeval kelimesi, Arapça zawl (ز و ل) kökünden türeyen zawāl (زوال) “yok olma, düşme, son bulma” anlamındaki sözcükten alınmıştır. Bu kelime, zāla (زَالَ) fiilinin faˁāl vezninde masdarıdır ve “uzaklaştı, eksildi, çöktü” gibi anlamlar taşır. Arapça’da özellikle güneşin tepe noktasından batıya kayması (zavâl-i şems) gibi doğal olayları nitelemek için kullanılmıştır. Türkçeye geçtikten sonra mecazen “itibarın, gücün ya da hayatın son bulması” gibi soyut kavramların sona erişini ifade etmekte kullanılmıştır.

Kullanım Alanları

• Edebiyat: Yok oluş, çöküş, sona erme, bir şeyin değerini veya gücünü kaybetmesi anlamında kullanılır.
• Tarih: Devletlerin, kurumların ya da düzenlerin zayıflaması ve sona ermesi anlamında yer alır.
• Astronomi: Güneşin en yüksek noktadan batıya doğru kaymaya başladığı an, yani öğle vakti anlamında kullanılır.