Köken
Kelime, Farsça kefgīr (کفگیر) sözcüğünden Türkçeye geçmiştir. Bu sözcük, kef “köpük” ve gīr “tutan” kelimelerinden oluşur; yani “köpük tutan” anlamındadır. Zamanla telaffuzda değişerek kevgir biçimini almıştır.
Kullanım Alanları
- Günlük dil: Sıvıyla pişirilen yemekleri süzmede kullanılan aleti ifade etmede kullanılır.
- Mecazî kullanım: Delik deşik olmuş yüzeyler için benzetme yapmada kullanılır.
