Köken

Abazan kelimesi, Türkiye Türkçesinde argo anlamda kullanılan ve cinsellikle ilişkilendirilen bir terimdir. Etimolojik olarak, deyimsel bir kullanım olan Abazaya varmak ifadesinden türetilmiştir. Bu deyim tarihsel olarak iki farklı anlama sahiptir: ilki gerçek anlamıyla “Abhaz ülkesine gitmek”, ikincisi ise mecaz ve argo anlamda “mastürbasyon yapmak”. Bu bağlamda Abaza, özgün hâliyle bir halk adı ve coğrafi yer ismi iken, deyimsel kullanımıyla cinsel içerikli mecaz anlam kazanmış ve buradan abazan sıfatı türetilmiştir.

Sözcüğün biçimsel kökenine dair başka bir yorum ise argo sözlüklerinde yer alır: Buna göre abazan, habazan biçiminden evrilmiş olabilir. Habazan sözcüğünün de Roman (Çingene) dilinden alınan habe (“yiyecek, içecek”) kelimesine dayandığı ve oburluk, doymazlık kavramlarıyla ilişkilendirildiği düşünülür. Bu açıklama, abazan kelimesinin cinsel açlık ya da doyumsuzluk anlamındaki mecazını destekleyen alternatif bir etimolojik varsayım sunar.

Kullanım Alanları

• Argo ve günlük konuşma: Genellikle “cinsel açıdan çok istekli, fakat doyumsuz ya da karşılıksız kalan kişi” anlamında küçültücü ya da alaycı bir sıfat olarak kullanılır.
• Toplumsal ve mizahi söylem: Medyada, sosyal ağlarda veya gündelik esprilerde cinsellik merkezli mizah unsuru olarak geçebilir.
• Deyimsel kullanımlar: “Abazan gibi davranmak”, “abazanlıktan delirmek” gibi kalıplaşmış, sıklıkla aşağılayıcı ifadeler içinde yer alır.