Ahmet Reşit Rey, 1870 yılında İstanbul’da doğdu. Babası Çankırı mutasarrıfı Abdullah Şefik Bey, annesi Atiye Huri Hanım’dır. İlk öğrenimini Çankırı’da tamamladı. Küçük yaşta annesi ve ardından babasını kaybetti. Eğitimine İstanbul’daki Soğukçeşme Askerî Rüştiyesi’nde devam etti. Mülkiye Mektebi’ni 1888 yılında bitirdi. Fransızca, Arapça ve Farsça öğrendi. Mülkiye yıllarında hocası Recaizade Mahmut Ekrem’in etkisiyle şiire yöneldi.

Siyasi ve Bürokrasideki Kariyeri

1890 yılında Mabeyn Dairesi’ne üçüncü kâtip olarak atandı ve 14 yıl bu görevde bulundu. 1904–1909 yılları arasında Kudüs, Manastır, Ankara ve Halep’te valilik yaptı. II. Meşrutiyet sonrası İttihat ve Terakki yönetimine muhalefeti nedeniyle görevden uzaklaştırıldı. 1912’de İzmir valisi ve ardından Dâhiliye Nazırı oldu. 1913 Babıali Baskını sonrası görevinden alındı, kısa süre gözaltında tutuldu ve yurt dışına çıktı. Cenevre, Paris ve Mısır’da bulundu.

1919’da yurda döndü. 1920 yılında Damat Ferit Paşa kabinesinde tekrar Dâhiliye Nazırlığı ve Şûra-yı Devlet Reisliği görevlerini üstlendi. Sevr Antlaşması müzakerelerine katıldı ancak anlaşmayı imzalamadan hükûmet görevlerinden ayrıldı.

Edebî Faaliyetleri ve Yayınları

H. Nâzım müstearıyla ilk şiirlerini Gülşen dergisinde yayımladı. Servet-i Fünun ve Malumat dergilerinde edebî yazılar yazdı. 1911–1912 yıllarında Galatasaray Lisesi'nde verdiği edebiyat derslerinin notları Nazariyat-ı Edebiye adlı eserde toplandı. Servet-i Fünun’dan sonra Malumat’a geçişi çeşitli edebî tartışmalara konu oldu. Racine ve Vergilius’tan yaptığı çeviriler 1934’te yayımlandı. Edebî görüşleri, Batılı anlamda eleştiriye ve gözleme dayalı klasik-modern sentez içeriklidir. Şiirlerinde hüzün, aşk ve doğa temaları öne çıkar. Bazı hikâyeleri Servet-i Fünun dergisinde yer almıştır.

Son Yılları ve Ölümü

1920'den itibaren siyasi görev almadı. İstanbul Nişantaşı’ndaki evinde yaşamını sürdürdü. 14 Ağustos 1955 tarihinde vefat etti. Oğullarından Cemal Reşit Rey besteci, Ekrem Reşit Rey tiyatro yazarıdır.