Tanım

İsim, Arapça kökenli

1. Yaş, meslek, toplumsal durum gibi özellikler bakımından birbirine eşit olanlardan her biri; yaşıt, yaştaş.

2. Mevki, rütbe ve durumları birbirine uygun olanlar; emsal.

3. Denk, eş, küfüv (yalnız tekil anlamda kullanılır).

Köken

Kelime, Arapça aḳrān (أقران) “eşler, yaşıtlar” sözcüğünden alınmıştır. Bu sözcük, Arapça ḳirn (قِرْن) “eş, çiftin teki, iki rakip veya yaşıtın her biri” kelimesinin afˁāl vezninde çoğuludur. Türkçede, tekil anlamda da kullanılmaktadır.

Kullanım Alanları

1. Toplumsal ve Kişisel Bağlamlar: Yaşıtlar veya eşit statüdeki kişiler için.
2. Edebi ve Şiirsel Kullanım: Denk, eş anlamında, özellikle eski metinlerde.
3. Sosyal İlişkiler: İnsanlar arasında yaş, durum ve statü açısından benzerlikleri ifade etmek için.