Köken

Türkçe kökenli bir sözcüktür. Türkçede “almaç”, temel fiil al-mak’tan türetilmiştir. Fiile eklenen isim yapım eki -maç/-meç, eylemin aracı, işleyeni veya işleviyle ilgili isimler oluşturur. Bu ek, fiilin “ne yaptığı” değil “nasıl veya ne ile yaptığı” sorusuna cevap veren, enstrümental ve denominal bir işlev görür.

Kullanım Alanları

Fizik ve Elektrik Mühendisliği: Radyo, televizyon ve telefon aygıtlarında elektromanyetik dalgaları sese veya görüntüye çeviren alıcı eleman anlamında kullanılmaktadır.

Biyokimya ve Hücre Biyolojisi: Hücre zarındaki reseptör proteinler; hormon, nörotransmitter veya diğer biyolojik sinyalleri algılayan moleküller için kullanılır.

Telekomünikasyon: Uydu ve kablolu yayın sistemlerinde sinyal alıcısı olarak kullanılan elektronik devre veya modül anlamında bahsedilir.

Tıp ve Medikal Cihazlar: Tıbbi görüntüleme cihazlarında gelen işaretleri algılayarak işleyen dedektörler için kullanılır.

Dilbilim ve Morfoloji: Türkçede -maç/-meç yapım ekinin işlevselliği üzerinden, “almaç, emmeç, sıkmaç” gibi yeni türetilmiş sözcüklerin oluşumuna örnek oluşturur.