Köken

Eski Türkçeden günümüze kadar gelmiş bir kelimedir.

Kullanım Alanları

Hayvancılık & doğa betimlemesi (1. anlam):

• Edebiyatta, köy hayatını veya hayvanları anlatırken doğal bir ses betimi olarak.
• Özellikle çocuk kitapları, masallar veya mizah metinlerinde doğrudan kullanılır.

Günlük dil & argo (2. anlam):

• Rahatsız edici derecede bağıran, gülen ya da şarkı söyleyen kişileri küçümseyici şekilde tanımlamak için.
• Esprili ya da alaycı bir tonda, özellikle kalabalık ve rahatsız edici ortamlarda.
• Halk arasında yaygın kullanılan deyimsel bir ifadedir.