Köken
Türkçe kökenli bir kelimedir. Kökeni Eski Türkçede “(eşek, aslan) haykırmak” anlamında kullanılan aŋra- veya aŋıla- fiiline dayanmaktadır.
Kullanım Alanları
- Zooloji/Hayvan Sesleri: Özellikle eşeklerin çıkardığı yüksek ve kendine özgü sesleri tanımlamak için kullanılır.
- Mecazi Anlam: Kaba, uygunsuz veya rahatsız edici derecede yüksek sesli insan bağırmalarını veya gürültüleri eleştirel bir dille ifade etmek için kullanılır.
- Edebi Anlatım: Bir durumun yarattığı rahatsızlığı, kaos ortamını veya istenmeyen sesleri betimlemek amacıyla edebi metinlerde yer alabilir.
