Köken
Farsça "āşikār" veya "āşkār" (آشکار) “bilinen, belli, belirgin” sözcüğünden alıntıdır. Bu kelime Orta Farsça "āşkārak" sözcüğünden türetilmiştir. Bu sözcüğün kökeni, Avestaca "āviş-kāra-" (belli kılmak) fiilinden evrilmiştir. Ayrıca, Hintavrupa Anadili yazılı örneği bulunmayan aw-is- biçiminden türetilmiştir.
Kullanım Alanları
- Günlük Dil: Belli bir durumun veya olayın açıkça anlaşılabilir olması için kullanılır.
- Edebiyat: Özellikle içsel durumların ve duyguların belirgin ve net bir şekilde ifade edilmesinde kullanılır.
- Felsefi ve Dini Anlamda: Gerçeklerin, hakikatlerin veya kudretin aşikâr olması, görünür hale gelmesi anlamında kullanılır.






