Geçen aşk hakkında düşünüyordum, aşk nedir diye. Aşkın insanların düşündüğü gibi sadece iki farklı cinsiyet arasında yaşanan bir olgu olmadığını fark ettim. Aşkın, insanın herhangi bir maddiyat veya maneviyata duyduğu bir bağlılık olduğunu ve bu bağlılığın da bir imtihan olduğunu öğrendim.
Bu imtihanlar şöyledir: Kimi Hakk'a aşık olur, dünya ve varlığı unutmaya çalışıp "gerçek varlığa" ulaşmaya çalışır ki, asıl derdi kendisi değil, "mâşuk"un bilinmesi olur. Ve bu kişi varlık ile imtihan edilir.
Kimi âbid olur, dilini zikir ve duaya çalar... O da tüm varlığı ve benliği ile dünyadan sıyrılmaya çalışır. İçindeki diriyi (nefsi) öldürüp, ölü olanı (kalbi) diriltmek ister. Ve bu kişi ameli ve nefsi ile imtihan edilir.
Kimisi vardır makama aşık olur. Tek derdi yükselmektir. Hep daha yukarısını düşünür, tıpkı Firavun gibi. Onun imtihanı ise hırs ve saltanat olur.
Kimi bir kadına/erkeğe aşık olur. Gece gözüne uyku girmez, sabah nasıl kalktığını bilmez, bazen ise gerçekliği unutuverir. İmtihanı ise o aşık olduğu kadın ya da erkektir.
Kimi paraya, mülke aşık olur. Hırs yapar, hep fazlasını kazanmaya çalışır... Deyim yerindeyse maddeye tapar. Bu kişilerin zamanında taştan putlara tapan insanlardan bir farkı var mıdır? Bence yok. Onun imtihanı ise mal mülk olur.
Kimi âlim olur. Yutmadığı kelam, bilmediği ilim yoktur neredeyse. Derdi ya Hakk'ı anlatmaktır ya da kendi benliğini ispat etmeye çalışmak... Onun imtihanı ilim iledir.
Kimi gösterişi sever. Kendini unutup dışa yönelir hep ve kendini göstermeye çalışır. Onun imtihanı riyakarlıktır... Çünkü kendi benliğinde başka, dışa başka görünür.
Kimisi vardır, şöhrete aşıktır. Gecesini gündüzüne katıp çalışan ve tek derdi kazanmak ve bilinmek olan aşık... Bu kişinin imtihanı ise kendi benliği olur.
Kimisi vardır deliliğe aşık olur. Kendi benliğini bütün var olandan soyutlamaya çalışır. Onun imtihanı insanlardır... Çünkü onun aradığı mânayı ne insanlar anlar ne de tam olarak kendisi...
Kimisi vardır benliğine aşık olur. Tek derdi kendisi olan, etrafına kör olan, imtihanı ise dünya olan aşık. Bana göre imtihanların en zoru budur ve baş etmesi gerçekten zordur.
İşte aşkın bana tecrübe ettirdikleri bunlar. Aslında hepsi tek bir noktaya varıyor: Varlık ve benlik... Hepsinde de insanoğlunun varlık ve benlik ile imtihan edildiğini gördüm. Ama henüz varlık ve benlik sırrına eremedim. Daha neler görüp göreceğim bilmiyorum ama aşk sırrına az da olsa yaklaştığımı hissediyorum.
Selam ile...