Köken

Başının etini yemek deyimi, Eski Türkçeye dayanan üç temel unsurun birleşiminden oluşur. "Baş" sözcüğü, Eski Türkçede de aynı biçimde baş olarak geçer ve hem "kafa" hem de mecaz anlamda "öncü, yönetici" gibi anlamlar taşır. "Et" kelimesi de yine Eski Türkçede aynı biçimiyle bulunur ve canlı dokuyu, yani insan ya da hayvan bedeninin etli kısmını ifade eder. "Yemek" fiili ise Eski Türkçede yé- ya da ye- biçiminde yer alır ve doğrudan "besin tüketmek" anlamına gelir. Deyim, karşısındaki kişiyi sürekli konuşarak, yakınarak ya da dırdır ederek bıktırmak, bezdirmek anlamında kullanılır.

Kullanım Alanları

• Gündelik konuşma: Sürekli dert yanma, şikayet etme veya konuşma yoluyla karşı tarafı yorma durumlarını tanımlamak için kullanılır.
• Aile ve yakın ilişkiler: Israrlı tavırlarla bir konuda sürekli tekrar eden söylemleri ifade eder.
• Edebi anlatım: Karakterlerin bıktırıcı iletişim tarzlarını ya da birine yük olmalarını betimlemek amacıyla tercih edilir.
• Mizahi söylem: Fazla konuşkan veya geveze kişilere yönelik hafif alay içeren durumları aktarmada kullanılır.