Köken

Farsça ‘bahre‘ sözcüğünden alıntı olan sözcük Farsça’da aynı anlama gelen ’bahrag’ sözcüğünden evrilmiştir. “Behre”, “bir şeyden alınan pay, nasip, bölüm” anlamında kullanılır. Osmanlı Türkçesinde hem hukuki metinlerde hem de edebi eserlerde yaygın bir şekilde yer almıştır.

Kullanım Alanları

• Hukuk: Mirasın mirasçılar arasında bölüştürülmesinde kullanılan teknik bir terimdir.
• Edebiyat: Klasik şiirde, özellikle Divan edebiyatında şairin “talih” ya da “ilhamdan düşen payı” anlamında mecazi olarak kullanılır.
• Günlük Dil: Şans, nasip ya da alın yazısı anlamında kullanımı geçmişte yaygındı; günümüzde daha çok şiirsel ve nostaljik tonla kullanılır.
• Tarih: Osmanlı dönemine ait tapu, miras, vakfiye gibi belgelerde kişinin veya ailenin hissesi “behre” olarak tanımlanmıştır.