Ben, Kirke (Circe), Madeline Miller tarafından yazılan ve 2018’de yayımlanan mitolojik temalı bir romandır. Yazar, eserde Homeros’un Odysseia’sında ve diğer klasik kaynaklarda yer alan Kirke mitini feminist bir bakış açısıyla yeniden kurgulamaktadır. Roman, antik Yunan mitolojisinin büyücü tanrıçası Kirke’nin yaşam öyküsünü, kendi sesiyle ve birinci tekil şahıs anlatımıyla aktarmaktadır.

Konu

Eser, Güneş Tanrısı Helios ile bir deniz perisinin kızı olarak doğan Kirke’nin çocukluğundan başlayarak, Olimpos’taki tanrılar arasında yaşadığı yabancılaşmayı, sürgün edildiği Aiaia adasında büyücülük gücünü keşfedişini ve insanlar ile tanrılar arasındaki ilişkilerini konu edinir. Kirke, insanlara duyduğu merak, tanrılara karşı geliştirdiği eleştirel tavır ve özgürlük arayışıyla farklı bir konuma yerleştirilmiştir.

Roman boyunca Kirke; Hermes, Odysseus, Medea, Minotauros ve Penelope gibi mitolojik figürlerle karşılaşır. Özellikle Odysseus ile yaşadığı ilişki, anlatının merkezinde önemli bir yer tutar. Kirke’nin hem tanrılar dünyasına hem de insan yaşamına dair sorgulamaları, karakterin varoluşsal bir arayış içinde resmedilmesine olanak tanır.

Temalar

Eser, güç, yalnızlık, ölümsüzlük, annelik, kadın kimliği ve özgürlük temaları etrafında şekillenmektedir. Miller, özellikle kadınların klasik mitlerdeki konumunu yeniden yorumlayarak, Kirke’yi edilgin bir figürden özerk bir özneye dönüştürür. Romanda ayrıca doğa, büyü ve insan-Tanrı ilişkilerinin sınırları üzerinde durulmaktadır.

Karakterler

• Kirke: Romanın ana karakteri. Tanrıça olmasına rağmen diğer tanrılar arasında dışlanan, insanlara merak duyan ve büyü gücünü keşfeden figür.
• Helios: Güneş Tanrısı ve Kirke’nin babası. Güçlü, buyurgan ve otoriter bir tanrı olarak betimlenir.
• Perseis: Kirke’nin annesi, bir deniz perisi. Çocuklarına karşı mesafeli ve soğuk bir figürdür.
• Aeëtes: Kirke’nin kardeşi. Kolkhis kralı olarak Medea’nın babasıdır. Büyü konusunda yetenekli, sert ve hırslı bir karakterdir.
• Pasiphae: Kirke’nin kız kardeşi. Girit kraliçesi olur ve Minotauros’un annesidir.
• Hermes: Tanrıların habercisi. Kirke’nin ada sürgününde zaman zaman ortaya çıkar; alaycı, zeki ve kurnaz bir karakterdir.
• Odysseus: Homeros’un Odysseia destanından tanınan kahraman. Kirke ile yakın bir ilişki kurar ve onun adasında uzun süre kalır.
• Telemachos: Odysseus’un oğlu. Babasının ölümünden sonra Kirke’nin yaşamına girer ve onunla farklı bir bağ kurar.
• Penelope: Odysseus’un eşi. Kocasının ölümünün ardından oğluyla birlikte Kirke’nin adasına gelir. Güçlü, sabırlı ve bilge bir kadın figürü olarak yer alır.
• Medea: Kirke’nin yeğeni, büyücülük gücüyle tanınır. Yunan mitolojisinin en trajik kadın karakterlerinden biridir.
• Minotauros: Pasiphae’nin oğludur; Girit’teki ünlü labirentte hapsedilen yaratık. Kirke’nin ailesiyle bağlantılı bir figürdür.

Anlatım ve Üslup

Miller, klasik kaynaklardan esinlenmesine karşın modern bir dil kullanarak karakterin içsel dünyasını ayrıntılı bir biçimde ele alır. Romanın birinci tekil şahıs anlatımı, Kirke’nin öznel deneyimini vurgular. Bu tercih, antik mitolojide genellikle yan karakter olarak görülen Kirke’nin sesini merkeze taşımaktadır.