Köken

Boğum kelimesi, Eski Türkçe boġım “eklem, büküm” anlamından türemiştir. Bu sözcük, boġ- (boğmak, sıkmak) fiiline +Im isim eki getirilerek oluşturulmuştur. Boğum, dilde seslerin eklemlendiği yerleri tanımlarken de kullanılır örneğin "boğumlanma".

Kullanım Alanları

• Anatomi ve fizyoloji: Parmak ve eklemler üzerinde doğal bükülme noktalarını tanımlamak için kullanılır.
• Botanik: Kamış, bambu, mısır sapı gibi bitkilerdeki düğüm benzeri yapıları tanımlamakta kullanılır.
• Ölçü sistemleri: Osmanlı döneminde uzunluk ölçüsü olarak kullanılmıştır.
• Dilbilim: Fonetikte, seslerin çıkarıldığı ve eklemlendiği yapısal birimleri belirtmek için kullanılır.