Tanım

Cami

İslam dünyasında, Müslümanların ibadet etmek için toplandıkları, içinde vakit namazlarıyla cuma ve bayram namazlarını kıldıkları ve ibadet ettikleri mihraplı, minberli, genellikle minâreli büyük bina. Mescitlerde cuma namazı kılınmazken, camiler bu özelliğe sahiptir.

Köken

Cami kelimesi, Arapça "cem‘" (toplamak) kökünden türetilen "cāmi‘" (toplayan, bir araya getiren) kelimesinden alıntıdır. Arapça "cama‘a" (topladı) fiilinin fāˁil vezninde etken fiil sıfatıdır. Ayrıca cami, "cuma namazı kılınan mescit" anlamında da kullanılır.

Kullanım Alanları

• Müslüman ibadeti: İslam dünyasında, namaz kılmak ve diğer dini ritüelleri yerine getirmek için kullanılan yer.
• Mimarlık: Cami, genellikle mimari açıdan önemli, büyük ve ihtişamlı yapılardır. Bu binalar, sadece dini işlevleri yerine getirmekle kalmaz, aynı zamanda kültürel ve sanatsal açıdan da değer taşır.
• Mecaz kullanım: Bir araya getiren, toplayan anlamında kullanılır.

Örnek Cümleler

1. İstanbul’daki en büyük camilerden biri, Süleymaniye Camii’dir, minaresi gökyüzüne doğru yükselir.
2. Gün ışıdığında Frenk oğlanının cesedi, taş konaktan uzaklaştırılmak istenircesine köyün tek camisine götürüldü. (Vecdi Çıracıoğlu)
3. Pencerenin yanında, derin bir sessizlik içinde, Tokal Camisi’nin minaresine bakıyordum. (Cengiz Dağcı)