Köken

Farsça چشمه (çeşme “su kaynağı, pınar”) kelimesinden türemiştir. Osmanlı döneminde yaygın olarak kullanılan kelime, Türkçe aracılığıyla Balkan dillerine de geçmiştir.

Kullanım Alanları

• Günlük Yaşam: Su ihtiyacını karşılamak için mahallelerde ve cami avlularında yer alan çeşmeler.
• Mimari ve Şehircilik: Estetik ve kültürel değeri olan anıt çeşmeler.
• Edebi ve Mecazi Kullanım: Hayat kaynağı, bolluk ve bereket gibi anlamlarla mecazi olarak da kullanılmıştır.