İçimde tarifsiz bir heyecan var
Gözlerim uzaklara dalıp dalıp gidiyor
Bir şeyler düşünüyorum sanki
Derinlerden ve pek anlamlı şeyler
Dışardan nasıl görünüyorum bilmem ama
İçimde kıpır kıpır bir çocuk var, koşturup duruyor
Bir uçurtma gökyüzünde bulutların arasında süzülüyor
Ve işte küçükken sesini duyduğumuzda hep başımızı göğe kaldırırdık
O yolcu uçaklarından biri, üzerimizden geçiyor şimdi
Ve karşı kaldırımda oynayan çocukların topu, ayak ucumuza yuvarlanıyor
Ardından bir ses: Abla! diyor, atar mısın topumuzu?
Sahi, biz de bir zamanlar arkadaşlarımızla oyunlar oynardık
Hatta bazı günler tek düşüncemiz yarın oynayacağımız saklambaçtı
Acaba yarın nereye saklansak da bizi bulamasalar diye düşünürdük uyumadan evvel
Şimdi büyüdük mü?
Ne oldu o eski haylaz günlerimize
Ne oldu oyunlar oynarken yaptığımız dahiyane planlara
Ne oldu, her sabah yeni bir heyecanla uyanan masum çocukluğumuza?
İnsan kendine sormalı bazen
Ne oldu ve nasıl oldu
Onca masumiyet arasında büyüyen çocukluğumuza ne oldu ?