Köken

Cüretkâr kelimesi, Arapça curʾa(t) (جُرْأَة) “cesaret, atılganlık” sözcüğü ile Farsça kökenli -kâr (“yapan, eden”) ekinin birleşmesiyle oluşmuştur. Arapçada caruʾa (جَرُؤَ) fiilinden türeyen bu isim, fuʿla kalıbında bir masdardır ve “tehlikeyi göze alma, cesurca davranma” anlamı taşır. Farsça -kâr eki ise bu niteliğe sahip kişiyi belirtir. Türkçede “atak, cesur, pervasız” gibi anlamlarla kullanılmakta olup, bazen “saygı sınırlarını zorlayan” olumsuz bir anlam da taşıyabilir.

Kullanım Alanları

Edebî Anlatım ve Eleştiri Dili: Roman, hikâye, tiyatro ve edebiyat eleştirilerinde; özellikle sınırları zorlayan, normlara aykırı ya da alışılmadık cesarette davranışları veya anlatımları tanımlamak için kullanılır.

Günlük Konuşma ve Değerlendirme: Bir kişinin beklenmedik şekilde cesaretli ya da pervasız davranışlarını tanımlamak için kullanılır. Hem övgü hem de hafif eleştiri içerebilir.

Medya ve Sanat Eleştirisi: Film, tiyatro, moda ve sanat değerlendirmelerinde; yenilikçi, radikal ya da toplumca tabu kabul edilen temalara değinen eserler için kullanılır.

Siyaset ve Toplumsal Söylem: Bir kişinin otoriteye veya genel geçer kurallara meydan okuyucu tutumu için tercih edilir.