Eric John Ernest Hobsbawm, endüstriyel kapitalizm, sosyalizm ve milliyetçiliğin yükseliş dönemini üzerine çalışan İngiliz tarihçidir. En önemli eserleri içerisinde kendisinin "Long 19th Century" (Uzun 19. Yüzyıl) olarak tanımladığı dörtlemesi (The Age of Revolution: Europe 1789-1848, The Age of Capital: 1848-1875, The Age of Empire: 1875-1914 ve The Age of Extremes) bulunmaktadır. Yaşam boyu marksist olan Hobsbawm'ın sosyopolitik inançları, eserlerinin karakterini şekillendirmiştir.

Hayatı

Hobsbawm, 1917'de Mısır İskenderiye'de dünyaya geldi. Babası Leopold Percy Hobsbaum "East End" bölgesinden gelen Leh ve Yahudi asıllı bir tüccardı. Annesi Nelly Hobsbaum orta sınıf Avusturyalı Yahudi idi. Erken çocukluğu Viyana, Avusturya ve Almanya da geçti. Nüfüs memurunun hatası yüzünden soyadı "Hobsbaum" olarak değil "Hobsbawm" olarak kaldı.

Babası, 1929 yılında, Hobsbawm 12 yaşındayken vefat etti. Ailesini destekleme için İngilizce öğretmeni olarak çalışmaya başladı. Annesinin 1931 yılında vefat etmesinin ardından kardeşleri, teyzesi ve amcası tarafından evlatlık olarak alındı. Nazi Partisi'nin yönetime geçmesinin ardından üvey ailesi ile beraber İngiltere'ye taşındı. Kendisini İngiltere'de doğduğundan ve babasının İngiliz olmasından dolayı bir mülteci olarak görmüyordu.Ana dili, Almanca konusan ülkelerde büyümüş olmasına rağmen İngilizce oldu.

Hobsbawm 1936 yılında King's College, Cambridge üniversitesinde eğitim almaya başladı. Burada "Büyük Britanya Komünist Partisi'nin üniversite klübüne katıldı. Cambridge Üniversitesi'nden doktorasını Fabian Derneği hakkında hazırladığı tezi ile aldı.

2. Dünya Savaşı'nda hizmet ettikten sonra Cambridge Üniversitesinde tarih bölümünde doktorasını tamamladı. 1988 yılında Onursal Liyakat Nişanı'na layık görüldü. 2002 yılından ölümüne kadar Lonrda Üniversitesi başkanlığını yaptı. 2003 yılında, 1900 sonrası Avrupa tarihi dalında Balzan Ödülü'ne layık görüldü.

Eserleri

Hobsbawm, Britanya'nın en önde gelen tarihçilerinden biri olarak pek çok konuda kapsamlı eserler verdi. Marksist bir tarih yazımcısı olarak analizlerini özellikle "ikili devrim" (siyasi Fransız Devrimi ve Britanya Sanayi Devrimi) üzerine odakladı. Bu devrimlerin etkisini, günümüzde liberal kapitalizme yönelik baskın eğilimin arkasındaki itici güç olarak gördü. Eserlerinde sıkça işlediği bir diğer tema ise "sosyal haydutluk"tu.

Hobsbawm, bu olguyu sosyal ve tarihsel bağlamına yerleştirerek, geleneksel görüşün aksine, onun ilkel ve spontane bir isyan biçimi olmadığını ortaya koydu. Ayrıca 1789 Fransız Devrimi'yle başlayıp 1914'te I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle sona eren dönemi tanımlamak için "uzun 19. yüzyıl" terimini literatüre kazandırdı.

Çeşitli entelektüel dergilerde modern çağda vahşet, işçi hareketlerinin sorunları ve anarşizm ile komünizm arasındaki çatışma gibi konuları ele alan makaleler yayımladı. Son dönem eserleri arasında Küreselleşme, Demokrasi ve Terörizm (2007), İmparatorluk Üzerine (2008) ve Dünyayı Değiştirmek: Marx ve Marksizm 1840-2011 (2011) adlı deneme derlemesi yer almaktadır.

Akademik tarih yazımının yanı sıra, New Statesman Dergisi'nde, Billie Holiday'nin komünist trompetçisi Frankie Newton'dan esinlenerek aldığı Francis Newton takma adıyla düzenli bir caz köşesi yazdı. Cazla 1930'larda, Komünist Parti'nin bu müzik türüne burun kıvırdığı dönemde ilgilenmeye başlamıştı. Hobsbawm ara sıra Beatles gibi diğer popüler müzik türleri hakkında da yazılar kaleme aldı.