Tanım

(fāzıl فاضل)

• Ahlakı, ilmi ve sahip olduğu meziyetler bakımından üstün kimse; fazilet sahibi, erdemli, seçkin, faziletli.

Köken

Fazıl kelimesi, Arapça fḍl kökünden gelen fāḍıl (فاضل) sözcüğünden türetilmiştir.

• Fāḍıl, Arapça faḍala (فَضَلَ) “arttı, aştı, üstün idi” fiilinin fāˁil vezninde etken fiil sıfatıdır.
• Fazilet ve üstünlük anlamları, bu sözcüğün hem ahlaki hem de entelektüel bağlamlarda kullanılmasını sağlamıştır.

Kullanım Alanları

• Ahlak ve Erdem: Erdemli ve üstün kişilikleri tanımlamak için.
• Edebiyat: Üstün niteliklere sahip karakterleri veya kişileri tasvir etmek için.
• Sosyal Yaşam: İlmi ve ahlaki anlamda değerli bireyleri tanımlamak için.

Farklı Alanlardaki Kullanım

• Din: Ahlaki ve dini erdemleri yücelten metinlerde.
• Edebiyat: Seçkinlik ve üstünlüğün vurgulandığı anlatılarda.
• Felsefe: İnsanların ahlaki veya entelektüel mükemmeliyetini betimlemek için.

Örnek Cümleler

• O, hem bilgisi hem de ahlakıyla fāzıl bir insandı.
• Şair, fazilet sahibi bir kişiyi tasvir ederken "fāzıl" kelimesini kullanmıştır.
• Toplumda fāzıl bireylerin rehberliği her zaman önem taşır.