Tanım

(fesāhat فصاحة) isim.

1. Edebiyat: Kurallı, etkileyici, heyecan verici, inandırıcı, sanatlı söz söyleme.
2. Söz diziminin kelimeleriyle birlikte ahenkli, kolay anlaşılır ve dil kurallarına uygun olması hâli.

Köken

Fesahat kelimesi, Arapça fsḥ kökünden gelen fesāḥat (فصاحة) sözcüğünden türetilmiştir.

• Fesāḥat, dilin açık, duru, ahenkli ve kurallı bir şekilde kullanılmasını ifade eder.
• Kelime ve cümlelerin, anlamı net bir şekilde yansıtacak şekilde düzenlenmesi ve herhangi bir kusur içermemesi anlamını taşır.

Kullanım Alanları

• Edebiyat: Güzel, etkili ve düzgün anlatımı tanımlamak için.
• Dilbilim: Dilin doğru, açık ve ahenkli bir şekilde kullanılmasını ifade etmek için.
• Konuşma Sanatı: Dinleyiciyi etkilemek ve mesajı net bir şekilde iletmek için.

Farklı Alanlardaki Kullanım

• Edebiyat: Şiir ve nesirde ahenkli ve sanatlı dil kullanımını ifade eder.
• Eğitim: Düzgün ve etkili iletişim kurma becerisini öğretmek için.
• Din: Kuran ve hadislerin fasih dili, onların üstünlüğünü vurgulamak için örnek olarak gösterilir.

Örnek Cümleler

• Konuşmacının fesahat ile ifade ettiği sözler, dinleyicilerin ilgisini çekti.
• Şair, fesahat sanatını kullanarak duygularını etkileyici bir şekilde dile getirdi.
• Fesahat, bir metnin hem içerik hem de biçim açısından kusursuz olmasını sağlar.

İlgili Terimler

• fasih
• belagat
• beliğ