Filografi, ahşap zemin üzerine çiviler çakılarak ve bu çivilerin etrafına tel sarılması yoluyla desen oluşturulan bir geleneksel el sanatıdır. Yunanca kökenli olan “filo” (tel) ve “grafi” (yazmak, çizmek) sözcüklerinden türeyen filografi kelimesi, tel ile resim veya motif oluşturma anlamına gelir. Estetik ve teknik bütünlük gerektiren bu sanat dalında desenler önceden çizilmiş plan doğrultusunda işlenir; bakır, pirinç, çelik veya gümüş teller kullanılarak çiviler arasında yön verilmiş hatlar oluşturulur.

Filografi Sanatı (AA)
Tarihî Arka Plan
Filografinin kesin menşei tam olarak belirlenememekle birlikte, kökeninin Orta Asya'ya dayandığı ve zamanla İran ile Osmanlı coğrafyasına yayıldığı düşünülmektedir. Sanat formu olarak gelişmesi ise daha çok modern dönemde, geleneksel el sanatlarının çeşitlendirilmesi ve yaşatılmasına yönelik çabalarla gerçekleşmiştir.
Osmanlı dönemine ait doğrudan filografi örneklerine nadiren rastlansa da telkâri, kakma, çakma gibi sanatlarla teknik benzerlikler gösterdiği görülmektedir. Filografi, modern zamanlarda özellikle Türkiye’de hobi alanından sanat alanına doğru evrilmiş; çeşitli sanat atölyeleri, kurslar ve kadın kooperatifleri vasıtasıyla yaygınlaşmıştır.
Uygulama Teknikleri ve Malzemeler
Filografi çalışmaları, teknik açıdan dikkat ve planlama gerektiren birkaç aşamadan oluşur:
- Zemin Hazırlığı: Genellikle MDF, kontrplak ya da doğal ahşap yüzeyler tercih edilir.
- Desen Aktarımı: Kağıt üzerine çizilen motifler karbon kâğıdı yardımıyla ahşaba geçirilir.
- Çivileme: Desen hatları boyunca, eşit aralıklarla metal çiviler çakılır. Çivilerin yüksekliği ve aralıkları kompozisyonun görselliğini doğrudan etkiler.
- Tel Sarımı: Desenin görsel derinliği ve geometrik formu, tellerin çiviler etrafında dolanmasıyla sağlanır. Telin gerginliği, dönüş açısı ve yönü sanatsal ifadeyi belirler.
Kullanılan teller genellikle:
- Bakır tel
- Pirinç tel
- Çelik tel
- Renkli tel (modern uygulamalarda)
Bazı sanatçılar estetik etkiyi artırmak için zemin üzerine boya veya kumaş uygulaması da yapmaktadır.
Motif ve Kompozisyon Yapıları
Filografide hem geleneksel Türk motifleri (lale, karanfil, Selçuklu geometrisi, Osmanlı tuğrası) hem de modern tasarım öğeleri kullanılabilir. Kompozisyonlar çoğunlukla simetrik düzenlere ve tekrar eden ritmik örüntülere dayanır. Hat sanatından esinlenen yazılı figürler ve kaligrafik ifadeler de sıkça tercih edilen temalardandır.

Filografi Sanatı (AA)
Sosyokültürel Yayılım ve Eğitim Faaliyetleri
Türkiye’de filografi son yıllarda gerek bireysel sanatçılar gerekse belediyeler ve halk eğitim merkezleri tarafından desteklenen atölye çalışmalarıyla daha yaygın hale gelmiştir. Kadın istihdamını destekleme projelerinde, özellikle kooperatif temelli üretim süreçlerinde filografi sanatı ekonomik gelir elde etme aracı olarak da değerlendirilmektedir.
Sanatçıların bireysel üretimleri dışında, bazı projelerde filografi sosyal rehabilitasyon amaçlı olarak da uygulanmıştır. Görsel hafızayı güçlendirme, dikkat geliştirme ve motor beceri desteği gibi yönleri nedeniyle filografi eğitimi çeşitli yaş gruplarına yönelik programlarda yer almaktadır.
Modern Yorumlar ve Sanat Galerileri
Sanatçılar, geleneksel teknikleri çağdaş sanatla birleştirerek filografiyi daha deneysel boyutlara taşımaktadır. 2000’li yıllardan itibaren çeşitli sergi salonlarında, kişisel atölyelerde ve dijital platformlarda filografi çalışmalarına yer verilmektedir. Geleneksel Anadolu estetiğini çağdaş formlarla birleştiren sanatçılar, bu sanatı hem kültürel hem de estetik bir ifade aracı olarak sürdürmektedir.


