Kökeni
Eski Türkçe köli-mek (“güneş ışığına engel olmak”) fiilinden türetilmiştir. Köli-mek > kölige > gölge biçiminde evrilmiştir. Bu kelime, Eski Türkçe kölīge (“koyu gölge”) ve köşīge (“zayıf gölge”) biçimlerinden türetilmiştir.
Kullanım Alanları
Tarihi ve Edebiyat: Gölge, hem doğrudan fiziksel anlamıyla hem de mecaz olarak kullanılan bir kavramdır; karanlık, korku veya gizemle ilişkilendirilebilir.
Felsefi ve Duygusal: Gölge, genellikle bir kişinin arkasındaki güç veya gizli etkilerini simgeler, aynı zamanda bir yerin ya da durumun belirsizlik ve korku hissini yansıtır.
