Köken
- Oğuzca kökü (yoğun, bulanık) kelimesiyle bağlantılı olduğu düşünülen koyuġ “yoğun” sözcüğünden evrilmiştir. Buradan türediği düşünülen "koyu", zamanla "yoğun, belirgin, açık olmayan" gibi anlamlar kazanmıştır. Günümüz Türkçesinde renk, yoğunluk, yazı tipi ve düşünce gibi birçok bağlamda kullanılmaktadır.
Kullanım Alanları
- Renk ve Görsellik: Açık olmayan, belirgin ve yoğun renkler için kullanılır.
- Yoğunluk ve Kıvam: Akışkanlığı az olan, yoğun kıvamlı maddeler için kullanılır.
- Düşünce ve İnanç: Bir görüşe veya ideolojiye sıkı sıkıya bağlı kişiler için kullanılır.
- Yazı Stili: Harflerin kalınlaştırılmış biçimini ifade eder.
- Duygu ve Atmosfer: Ağır, ciddi veya baskın atmosferleri tanımlar.





