Tanım

İsim, Eski Türkçe kümiş

1. Bir metal element olarak gümüş: Tabiatta saf halde veya altın, bakır, platinle birlikte bulunan, parlak beyaz renkli, kolay işlenebilir, ısı ve elektriği en iyi ileten, atom numarası 47, atom ağırlığı 107,88, sembolü Ag olan bir element.

• "Gümüş, ziynet ve endüstri alanında yaygın kullanıma sahiptir."

1. Bu elementten yapılmış eşya veya objeler:

• "Gümüş tepsi masanın ortasına yerleştirildi."

1. Bu metalle ilgili sıfat: Gümüşten yapılmış veya gümüş renginde.

• "Gümüş bilezik annemin en sevdiği takıdır."

Köken

• Gümüş kelimesi Eski Türkçe kümiş sözcüğünden türemiştir.
• Sözcük, "aydınlık" veya "beyaz" anlamındaki Eski Türkçe kün ("gün") köküyle ilişkilendirilebilir.
• Zamanla Türkçenin yanı sıra Farsça (gümāşe) ve diğer dillerde de kullanıma girmiştir.

Kullanım Alanları

• Ziynet Eşyaları: Kolye, bilezik, yüzük gibi takıların yapımında.
• Endüstri: Elektronik, ayna kaplamaları ve pil üretiminde.
• Tarihi ve Sanatsal Kullanımlar: Osmanlı döneminde gümüş işlemeciliği ve süslemeler.

Örnek Cümleler

1. Gümüş, elektriği en iyi ileten metaldir.
2. Antikacının vitrini gümüş tepsilerle doluydu.
3. Ay ışığı, gökyüzünü gümüş bir örtüyle kaplamış gibiydi.