İşçiliği Öğrenmek (orijinal ismi: Learning to Labour), Paul Willis tarafından kaleme alınmış ve işçi sınıfı kültürünü eğitim sistemi ve gençlik deneyimleri bağlamında inceleyen 1976 yılında yayımlanan bir çalışmadır. Çalışmada, işçi sınıfına mensup bir genç grubun okul hayatının son iki yılı ve bu gençlerin iş hayatına geçişleri etnografik bir yaklaşımla takip edilmektedir. Kitapta bu gençler “hergeleler” olarak adlandırılmaktadır.

Amaç ve İçerik

Eser, İngiliz endüstriyel bir şehirde genç erkek öğrencilerin kültürel gelişimini inceleyerek çalıştırılan sınıfın kapitalizm altındaki yeniden üretimini sosyal ve psikolojik açıdan açıklamayı amaçlamaktadır. Willis, öğrencilerin okul karşıtı kültürünü analiz ederek bu kültürün kapitalist düzenin belirlediği yapıları nasıl yeniden ürettiğini ortaya koymaktadır.

Eserde, liberal eğitim anlayışının amaçlarının gerçekleşmesini engelleyen faktörün hergelelerin geliştirdiği karşı kültür olduğu belirtilmektedir. Bu kültür, öğrencilerin içinde bulunduğu okul sistemi ve işçi sınıfı bağlamının birleşimi ile kendine özgü bir nitelik taşımaktadır.

Sunum Biçimi

Kitap iki bölümden oluşur. İlk bölüm, öğrencilerin alışkanlıkları ve okul karşıtı kültürü etnografik olarak betimler. İkinci bölüm, kültürel gelişim ve karşıtlık dinamiklerini analitik bir bakış açısıyla yeniden yapılandırır. Sunum biçimi, veri toplama ve analitik yorum süreçlerinin izlenebilirliğini sağlamaktadır.

Etnografi ve Doğrulama

Willis, okul karşıtı kültürü (Counter-School Culture, CSC) ve temel eğitim paradigmasını (Basic Teaching Paradigm, BTP) karşılaştırır. CSC, okulun güç yapısına karşı bir karşıt güç olarak işlev görür. Görüşmelerden yapılan doğrudan alıntılar, sonuçların dayandığı materyali gösterir ve araştırmanın doğrulanabilirliğini sağlar. Etnografi, veri toplama süreci olarak işlev görür; analitik yorum, bu verilerin incelenmesiyle gerçekleştirilir.

Paradokslar

Paul Willis’e göre hergelelerin muhalif kültürü bazı paradokslar içermektedir. Bu kültür, bir yandan eğitimin formel amaçlarının çelişkilerini ortaya koymakta, diğer yandan ücretli emeğin mevcut koşullarını yeniden üretmektedir. Hergeleler, tek bildikleri işçi sınıfı deneyimini okula taşıyarak okula meydan okumakta ve paradoksal biçimde okulla kurdukları bu muhalif ilişki üzerinden fabrikaya ve iş kültürüne dönüş yollarını açmaktadır.