Köken

"Kaşağı" kelimesi, Eski Türkçe kaşı- (“kazımak, sıyırmak, tırmalamak”) fiilinden, Türkiye Türkçesinde fiilden isim türeten +AgU ekiyle oluşturulmuş bir addır. Bu yapı, işlevi kaşıma olan nesneyi tanımlar. Böylece kaşağı, özellikle atların tüylerini temizlemek, taramak, parazitlerden arındırmak amacıyla kullanılan tırnaklı, dişli alet anlamına gelir. Zamanla “hayvan temizleme aracı” olarak Türkçede yerleşmiştir.

Kullanım Alanları

• Veterinerlik ve hayvancılıkta: Özellikle atların bakımında kullanılan temel temizlik aracı ismi olarak.
• Geleneksel zanaatkarlıkta: Ahşap ya da metal kaşağı yapımında kullanılan nesne adı olarak.
• Eğitim ve çocuk edebiyatında: Ömer Seyfettin’in “Kaşağı” adlı öyküsüyle kültürel bellekte yer etmiş bir terim olarak.
• Dilbilim ve etimolojide: Fiilden araç ismi türetiminin tipik örneklerinden biri olarak.
• Günlük kırsal yaşamda: Hayvan temizliğiyle uğraşanların söz dağarcığında işlevsel bir terim olarak.