Köken

Kavurga sözcüğü, Eski Türkçe’de kaġur- fiilinden türeyen ve Türkiye Türkçesi’nde yer alan -gA yapım eki ile oluşturulmuştur. Sözcüğün temel anlamı, tahılların ateşte kavrulması veya kızartılmasıdır. Tarihî kaynaklarda Kıpçakça ve Çağatayca metinlerde kavurġa biçiminde görülmekte olup, özellikle Kıpçakça’da “kızartılmış tahıl” anlamında kullanıldığı tespit edilmiştir. Türkiye Türkçesi’nin halk ağızlarında ise kavurga, tahılların ateşte kavrulmuş hali olarak geçer; bunun yanı sıra Doğu ağızlarında kavurga, et veya üzümle yapılan kızartma yemeklerini tanımlamak için de kullanılmaktadır. Günümüzde ise özellikle Güneydoğu mutfağında kızartılmış et yemeği anlamında “kaburga” yazımı yaygınlaşmış, ancak bu kullanım köken ve anlam açısından farklılık göstermektedir.

Kullanım Alanları

• Genel Kullanım: Başta buğday, mısır gibi tahılların ateşte veya kızgın ortamda kavrulmuş, kuru yemiş gibi tüketilen hali. Ayrıca karpuz, kavun, ayçiçeği çekirdeği gibi atıştırmalıkların kavrulmuş şekli için kullanılır.
• Yöresel Mutfak: Bazı yörelerde, özellikle Güneydoğu Anadolu mutfağında, kızartılarak veya kavrularak hazırlanan et yemekleri için de kavurga terimi kullanılır.