Köken

Kayış kelimesi, Türkçeye Eski Türkçedeki koġuş sözcüğünden geçmiştir. Bu sözcük, muhtemelen “tabaklanmış deri” anlamında kullanılmış olup, bağlama, germe, sıkma gibi işlerde kullanılan uzun ve dar şeritlere verilen adı ifade eder. Koġuş, biçim olarak koġuş¹ (“oyuk, içi boş şey”) ile eş kökenli olabilir; ancak bu bağlantı kesin olarak kanıtlanmış değildir. Ayrıca bazı eski metinlerde kaḏış biçimiyle de karşılaşılan kelime, fonetik evrim sürecinde bugünkü kayış biçimini almıştır. Etimolojik gelişim, hem fiziksel özellik hem de işlevsellik üzerinden şekillenmiştir; dar, uzun ve esnek yapısıyla kayış, kullanım amacını doğrudan yansıtan bir addır.

Kullanım Alanları

• Gündelik eşya ve giyim: Kemer ya da çanta gibi nesnelerde sabitleyici ya da taşıyıcı aleti tanımlamada.
• Makine ve teknik kullanım: “Motor kayışı”, “kayış kasnağı” gibi terimlerle.
• Hayvancılık ve ulaşım: Eyer, koşum ve yük taşıma düzeneklerinde sabitleme aracı olarak geçer.
• Deyim ve mecazlar: “Kayışı koparmak” (kontrolü kaybetmek) gibi deyimlerde soyut anlamlarda da yer alır.