Kiraz Ağacı ile Aramızdaki Mesafe, İtalyan yazar Paola Peretti tarafından kaleme alınmış bir çocuk-gençlik romanıdır. Roman, gerçek hayatta yazarın da mücadele ettiği Stargardt hastalığı temel alınarak yazılmıştır. Kitap, az gören bir çocuğun yaşadığı içsel ve çevresel dönüşümleri; sevgi, umut ve kabullenme temaları üzerinden işler. Roman, her yaştan okura hitap eden yalın üslubu ve karakter derinliğiyle dikkat çeker. Engellilik, farklılık, hayal gücü ve insan ilişkileri gibi evrensel değerleri işleyen eser, aynı zamanda bir büyüme hikâyesi sunar.

Konusu

Romanın merkezinde, 9 yaşındaki görme engelli bir kız çocuğu olan Mafalda yer alır. Stargardt adı verilen kalıtsal bir göz hastalığına sahip olan Mafalda, zamanla görme yetisini tamamen kaybedeceğini bilmektedir. Bu gerçekle başa çıkmaya çalışırken, okul bahçesindeki kiraz ağacı onun sığınma noktası hâline gelir. Görmesini kaybettiği an geldiğinde, tam olarak o ağacın altında ne kadar uzağında olduğunu bilerek beklemek ister.

Mafalda’nın hastalığı ilerledikçe, arkadaş çevresi, okul yaşamı, ailesi ve iç dünyası da değişime uğrar. Anlatı, bu değişim sürecinde Mafalda’nın yaşadığı duygusal kırılmaları, kabullenme çabalarını ve umutla hayata tutunma çabasını işler. Hikâye boyunca Mafalda'nın hayata dair öğrendikleri, onun ruhsal olgunlaşmasının temelini oluşturur.

Temalar

Hastalıkla Yüzleşme ve Bireysel Güç

Mafalda’nın gözlerinin giderek kararması, romanda yalnızca fiziksel bir sorun değil; aynı zamanda insanın hayattaki belirsizliklerle baş etme çabası olarak yorumlanır. Küçük yaşına rağmen yaşadığı farkındalık ve kabullenme süreci, eseri derinleştiren başlıca temalardan biridir.

Farklılık ve Empati

Roman, fiziksel engeli olan bir bireyin dünyasını yansıtarak, farklılıkların anlaşılması ve empati kurulması gerektiğini ortaya koyar. Mafalda'nın çevresindeki bazı karakterler onunla empati kurarken, bazıları dışlayıcı bir tutum sergiler; bu da sosyal çevrenin birey üzerindeki etkisini gösterir.

Çocukluk ve Hayal Gücü

Mafalda’nın kiraz ağacı ile kurduğu bağ, çocukluğun masum hayal gücünün bir simgesidir. Gerçeklik ve hayal arasındaki bu sınır, romanda içsel gücün ve psikolojik sığınmanın sembolü hâline gelir.

Kayıp, Sevgi ve Dayanışma

Görme yetisinin kaybı bir tür yas süreci olarak işlenirken; anne-baba sevgisi, arkadaşlık ilişkileri ve öğretmen figürleri, bu kaybın etkisini hafifletici unsurlar olarak öne çıkar. Özellikle okul hademesi Estella ile kurduğu dostluk, romanın duygusal merkezlerinden birini oluşturur.

Üslubu

Paola Peretti, anlatımında yalın ve içten bir dili tercih eder. Birinci tekil şahıs anlatımıyla yazılan roman, doğrudan Mafalda’nın bakış açısını yansıtır. Bu teknik, okuyucunun onun dünyasına daha kolay nüfuz etmesini sağlar. Anlatı dili, çocuksu bir sadelik taşısa da tematik derinliği bakımından katmanlı bir yapı sunar. Zaman zaman şiirsel cümleler ve iç monologlar aracılığıyla Mafalda’nın iç dünyası yansıtılır.

Roman Kahramanları

• Mafalda: Romanın ana karakteridir. Stargardt hastalığı nedeniyle görme yetisini yavaş yavaş kaybeder. Cesareti, hayal gücü ve duygusal derinliğiyle öne çıkar.
• Estella: Okulda hademe olarak çalışan gizemli ve koruyucu bir kadındır. Mafalda’ya rehberlik eden, annelik özellikleri taşıyan bir figürdür.
• Filippo: Mafalda’nın okuldan arkadaşıdır. Başlangıçta zorba bir çocuk gibi görünse de zamanla aralarında güvene dayalı bir arkadaşlık gelişir.
• Anne ve Baba: Mafalda’nın ailesi, onun göz kaybı sürecinde duygusal ve pratik destek sağlamaya çalışır. Annenin kaygısı ve babanın içe dönük halleri, ebeveynlik üzerine farklı açılardan yorumlanabilir.
• Maestra Margherita: Mafalda’nın öğretmenidir. Sabırlı, anlayışlı ve yol gösterici bir figür olarak resmedilir.