Köken

Kırbaç kelimesi, Türkiye Türkçesinde kırp- (dövmek) fiilinden +(g)aç ekiyle türetilmiş bir sözcüktür. Bu yapıdaki kırbaç, tek parça deri veya ucuna sırım bağlanmış esnek bir değnek şeklinde, özellikle hayvanları yönlendirmek ya da cezalandırmak amacıyla kullanılan bir vurma aracını ifade eder. Kelime, Türkçeden Balkan dillerine, Rusçaya, Almancaya ve Fransızcaya da geçmiştir.

Kullanım Alanları

Günlük Dil: Deriden yapılmış, vurmak için kullanılan araç.

Argo / Sert Üslup:  Şiddet, zorlama veya baskıyı simgeleyen ifade.

Edebiyat / Sanat Dili:  Fiziksel ya da psikolojik acıyı, baskıyı, yönlendirmeyi temsil eden metafor.

Politik / Toplumsal Eleştiri Dili: Diktatörlük, tahakküm veya otorite sembolü.