Köken
Eski Türkçe közegü kelimesi Türkçede ''maşa' 'sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçede köze kelimesi ''köz karmak'' anlamındadır. Eski Türkçedeki köz fiiline +gu eki getirilerek türetilmiştir.
Ek Bilgi
Anadolu ağzında gözgü, köseği, körsegü, kösregi, kösengi gibi biçimlerde kullanılmıştır. Ahmet Dinç, Türkçenin Kayıp Kelimeleri kitabında sayfa 328 - 329 bu kelimelere yer vermiştir.
Örnek Kaynaklar
Eski Türkçe: Kaşgari, Divan-i Lugati't-Türk (1073)
közegü: Ateş karıştırmakta kullanılan maşa
Türkiye Türkçesi: Hamit Zübeyr & İshak Refet, Anadilden Derlemeler, (1932)
küskü: (Malatya, Dinar, Kırşehir) Ağır bir nesneyi kımıldatmak için kullanılan ağaçtan veya demirden yapılan manivela.
Kullanım Alanları
Araç Gereç: Ağır bir taşı kaldırmada veya ateşi karıştırmakta kullanılan demir yada tahta çubuk.
