Kökeni

Arapça  maḥcūbمحجوب “örtülü, hicaplı, kapalı”sözcüğünden alıntıdır.

Kullanım Alanları

Günlük Dilde Kullanımı:

Biri karşısında utanma, sıkılma, yüz kızarması durumlarını anlatmak için kullanılır.Genellikle hata yapıldığında, biri karşısında eziklik hissedildiğinde dile getirilir.

Edebiyatta Kullanımı:

Karakterlerin içsel çatışmalarını, utanma ve pişmanlık duygularını derinleştirmek için kullanılır. Özellikle aşk, ihanet, pişmanlık gibi temalarda duygusal yoğunluk yaratmak için tercih edilir.

Psikolojide Kullanımı:

Bireyin sosyal ortamda kabul görmeme, eleştirilme veya hata yapma korkusuyla yaşadığı duygusal durum olarak ele alınır.Utanç, suçluluk ve özgüven eksikliğiyle ilişkili duygularla birlikte incelenir.

Dini ve Ahlaki Anlamda Kullanımı:

Kulun Allah karşısında hataları sebebiyle duyduğu pişmanlık ve utanma duygusunu ifade eder. Aynı zamanda kul hakkı veya ahlaki değerler çerçevesinde yapılan yanlışlardan dolayı hissedilen sıkılganlıkla ilgilidir.

Sanatta Kullanımı:

Tiyatro, sinema veya edebi anlatımlarda karakterin duygusal derinliğini göstermek için mimik, duruş ve diyaloglarla sahnelenir.