Köken
Mekkâre (مكّاره) kelimesi, Arapça kökenli olan “mükârî” kelimesinden türemiş olup, “ev ve hayvan gibi malları kiraya veren kişi” anlamına gelmektedir. Türkçeye de benzer manada geçmiş olup bazen hilekâr anlamında da kullanıldığı görülmüştür.
Not: Tarihte mekkâre kelimesinin "hilebaz" anlamı taşıyarak kullanıldığı en eski kaynak 1680 yılında kaleme alınan bir metindir (Meninski, Thesaurus).
Not: Mekkâre kelimesinin "kiralanan yük hayvanı" anlamı taşıyarak kullanıldığı en eski kaynak 1900 yılında Şemseddin Sami tarafından yazılan ve ilk Türkçe'den Türkçe'ye sözlük olma özelliğine sahip olan Kâmus-ı Türki metnidir.
Buna ek olarak olumsuz anlamlar da taşıyan mekkâre kelimesi, şu anlamları da taşımaktadır;
1. Hilebaz
2. Dolandırıcı
3. Makaracı
4. Kiralayan kimse
Örnek Cümle
- Osmanlı döneminde gerçekleşen savaşlarda halkın orduya verdiği mekkâre desteği, askerlerin savaş alanına eşya taşıma işlemini kolaylaştırmıştır.
Eşanlamlı Kelimeler
- Kığ
- Mahfe
- Lama
