Tanım

İsim, Mimarlık

Camilerde, genellikle mihrabın sağ tarafında bulunan ve hutbe okumak için kullanılan merdivenli, yüksekçe kürsü.

Köken

Minber, Arapça minbar (منبر) “kürsü, platform” sözcüğünden türemiştir.

• Bu sözcük, Arapça nabara (نبر) “kaldırdı, yükseltti” fiilinden türetilmiş bir alet adıdır (mifˁal vezni).
• Sözcük, İslam mimarisinde ve ibadet yapılarında özel bir anlam kazanmıştır.

Kullanım Alanları

Camilerde:

• Cuma hutbelerinin veya önemli vaazların okunduğu özel bir platformdur.
• Genellikle ahşap, taş veya mermer işçiliği ile süslenir.

Mecazi:

• Konuşma, öğüt veya öğreti verme makamını temsil eder.
• Örnek: Minberden verilen mesajlar toplumun yönünü belirler.

Sanat ve Zanaat:

• Selçuklu ve Osmanlı dönemi minberleri, ince işçilik ve süsleme sanatının nadide örneklerindendir.

Örnek Cümleler

1. Camideki ahşap minber, Selçuklu dönemine ait bir şaheserdi.
2. Hatip, minbere çıkarak cemaate hutbe verdi.
3. Bu caminin minberi, taş işlemeleriyle hayranlık uyandırıyordu.