Tanım

Sıfat: Saygıdeğer, kıymetli, itibarlı; hürmet ve takdire layık olan.

Köken

"Mübeccel" kelimesi, Arapça mubeccele (saygın, değerli) kelimesinden Türkçeye geçmiştir. Arapça’da "beccel" (itibar kazandırmak, yüceltmek) kökünden türemiştir. Osmanlı döneminde, genellikle bir kişiye olan hürmeti ve itibarı ifade etmek için kullanılmıştır.

Kullanım Alanları

Resmi ve Edebi Dil: Saygı ve hürmet göstermek amacıyla, kıymetli ve itibarlı kişileri tanımlamak için kullanılır.

Günlük Dil: Nadiren kullanılmakla birlikte, bir kişinin değerini vurgulamak amacıyla tercih edilir.

Örnek Cümleler

"Lânet bize ey hayat; sen mâsum ve mübeccelsin." (Tevfik Fikret)

"Mübeccel bir kişi olarak anılmak, yaşam boyu hürmetle davranmanın sonucudur."

"Şair, eserinde mübeccel duygularla sevgisini dile getirmiştir."

Özel Kullanımlar

Mübeccel olmak: Saygın ve hürmete layık bir kişi haline gelmek.

Mübeccel zat: Toplum tarafından büyük değer verilen ve saygı duyulan kişi.