Tanım

(mustaʿidd مستعدّ)

sıfat.

1. Bir işi veya şeyi yapabilme yeteneğine sahip olan; yetenekli, kabiliyetli.
2. Öğrenmeye ve anlamaya yatkın; zeki, istidatlı.
3. Hazır, meyyal, amade.
4. Mecaz: Layık.

Köken

Musta‘idd kelimesi, Arapça istiˁdād (استعداد) “hazırlık, yetenek” sözcüğünden türetilmiştir.

• İstiˁdād, Arapça ˁadda (عدّ) “saydı, sandı” fiilinin istifˁāl vezninde X. masdarıdır.
• Mustaʿidd, hazır ve yetenekli olma durumunu ifade eder ve doğuştan gelen kabiliyet ve eğilimleri belirtmek için kullanılır.

Kullanım Alanları

• Eğitim: Öğrenme ve anlamada üstün yeteneklere sahip bireyler için.
• Psikoloji: Doğuştan gelen yatkınlık ve kabiliyetleri tanımlamak için.
• Gündelik Dil: Belirli bir duruma veya göreve hazır olan kişileri ifade etmek için.

Örnek Cümleler

• O, öğrenmeye her zaman müstaʿit bir öğrenciydi.
• Şair, eserinde müstaʿit bir dâhiyi betimlemiştir.
• Sanatçının doğuştan gelen müstaʿit bir kabiliyeti olduğu açıktı.