Köken

Nal kelimesi, Arapça naʿl sözcüğünden gelir ve temel olarak at, eşek, öküz gibi binek veya yük hayvanlarının tırnaklarına aşınmayı önlemek amacıyla çakılan, ayağın şekline uygun demir parçasını ifade eder. Eskiden “pabuç” anlamında da kullanılmıştır. Ayrıca halk arasında “nal çakmak”, “nal toplamak”, “nalları dikmek” gibi çeşitli deyim ve mecazlarda yer alır. Farsça nâl şeklinde ise “kamış, kamış kalem” ve bunlardan yapılan aletler anlamına gelir.

Kullanım Alanları

Günlük Dil: Hayvanların tırnaklarına çakılan demir parçası; eskiden pabuç anlamında.

Mecaz: Direnmek (nal deyip mıh dememek), geri kalmak (nal toplamak), zor geçit (nal döken), çıkarcılık (nalını sökmek için ölmüş eşek aramak), ruhsal sıkışma (nalla mıh arasında), ölmek (nalları dikmek / titretmek).

Edebiyat / Tasavvuf: Nal sesi ve şekliyle ilgili imgeler; tasavvufta kabz hâlini ifade eden deyimler.

Genel Kültür: Nalbantlık terimi (nal çakmak), yer adları ve zorluk belirten coğrafi mecazlar.