Köken

Namütenahi kelimesi, Arapça kökenlidir. Arapça'da "mütenahi" kelimesi "sonu olan, sınırlı" anlamına gelirken, başına "na" olumsuzluk ekinin getirilmesiyle "namütenahi" yani "sonu olmayan, sınırsız" anlamını kazanır. Osmanlıca döneminde Türkçeye geçmiş olan bu kelime, günümüzde daha çok edebi ve felsefi metinlerde kullanılır.

Kullanım Alanları

Bu kelime, bir şeyin sınırlarının olmadığı, sonunun gelmediği veya herhangi bir ölçüyle ifade edilemeyecek kadar büyük olduğu durumları anlatmak için kullanılır. Soyut ve somut kavramlar için kullanılabilen namütenahi, özellikle evrenin uçsuz bucaksızlığı ya da zamanın bitimsiz akışı gibi durumları ifade ederken tercih edilir.