Tanım

Nef, isim (Fransızca: Nef)

1. Kiliselerde, sütunlarla veya duvarlarla ayrılmış, genellikle uzunlamasına düzenlenmiş koridor veya ana bölüm.

Köken

Türkçeye Fransızcadan geçmiştir. Fransızca "kiliselerin dikdörtgen biçimindeki ana gövdesi” anlamını taşımaktadır. Latince navis (gemi) kelimesinden türemiştir.

Kullanım Alanları

• Mimari: Gotik ve Romanesk kiliselerin iç mekân düzenlemelerinde yaygın olarak kullanılmıştır. Ana nef ve yan nef olarak ikiye ayrılır. Ana nef, Kilisenin en geniş ve en uzun bölümüdür. Yan nef ise Ana nefin her iki tarafında yer alan, daha dar koridorlara verilen isimdir.
• Sanat Tarihi: Dini yapılardaki neflerin plan ve süsleme özellikleri, sanat tarihçileri tarafından detaylı bir şekilde incelenmiştir.

Örnek Cümleler

• "Gotik katedrallerdeki nef düzenlemesi, yüksek tavanlar ve ince sütunlarla dikkat çeker.”
• "Tarihi kilisenin yan nefleri, ziyaretçiler için ayrı geçiş alanları sunuyordu.”

^{Wells Katedrali (Fotoğraf: rawpixel.com)}