Köken

"Sahih" (صحيح) kelimesi, Arapça kökenli olup “doğru, sağlam, sağlıklı ya da gerçek” anlamlarına gelir. Bu sözcük, “sağlıklı olmak, sağlam olmak” anlamındaki "sahha" (صَحَّ) fiilinden türetilmiş bir sıfattır ve bir şeyin hem fiziksel hem de mecazi anlamda eksiksiz, bozulmamış ya da güvenilir olduğunu ifade eder.

Kullanım Alanları

İslami İlimler: Yalnızca sahih hadislerin derlendiği kitapları tanımlar.

• Örnek: “Sahih-i Buhârî, hadis literatürünün temel kaynaklarından biridir.”

Dil ve Gramer: Zayıf harf (illet) içermeyen fiiller için kullanılır.

• Örnek: “Arapçada ‘katabe’ fiili ṣaḥīḥ fiil grubuna girer.”

Hukuk ve Sosyal İlişkiler: Dinen ve hukuken geçerli evlilik veya sözleşmeleri tanımlamada kullanılır.

• Örnek: “Velisiz kıyılan nikâhın ṣaḥīḥ olup olmadığı mezheplere göre değişir.”

Günlük Dil ve Akademik Yazım: Gerçek ve hatasız kabul edilen bilgi ya da değerlendirme.

• Örnek: “Tarihî metinlerde geçen her bilgi ṣaḥīḥ değildir; kaynak tenkidi gerekir.”

Tarih: Osmanlı devlet teşkilatında bir belgenin doğruluğunu onaylamak üzere üstüne konulan işaret, sahh.

• Örnek: "Ruus kaleminden gelen tayin isteğinin üzerine sadrazam sahh koydu."