Saklambaç, çocuklar arasında yaygın olarak oynanan geleneksel bir grup oyunudur. Sobe olarak da adlandırılır. Bir “ebe” seçilir ve diğer oyuncular bu kişinin gözlerini kapatıp sayması sırasında saklanır. Ebe daha sonra saklanan kişileri bulmaya çalışır. Bulduklarını sobeler. Oyun, sayma, saklanma ve yakalama eylemlerinden oluşur. Hem açık alanlarda (bahçeler, sokaklar) hem de iç mekânlarda oynanabilir olması oyunun erişilebilirliğini artırır.

Fiziksel ve Bilişsel Gelişime Katkısı

Bu oyun sırasında çocuklar koşma, eğilme, hızlı karar verme gibi beceriler geliştirir. Ebe olan oyuncu, çevresini gözlemleyerek stratejik düşünme ve problem çözme yeteneğini kullanmak zorundadır. Saklanan oyuncular ise sessiz kalma, hareket kontrolü ve çevreyi değerlendirme becerilerini geliştirir. Böylece hem motor koordinasyon hem de bilişsel planlama yetileri desteklenmiş olur.

Sosyal Etkileşim ve Duygusal Öğrenme

Saklambaç, çocuklara grup içinde kurallara uymayı, sabretmeyi, paylaşmayı ve sıra beklemeyi öğretir. Ebe olmanın verdiği sorumluluk ve oyunun sonunda yaşanan kazanma-kaybetme gibi durumlar, duygusal olgunlaşmaya katkı sağlar. Oyun sırasında çocuklar hem bireysel hem de grup halinde hareket ederler, bu da empati gelişimini destekler.

^{Saklambaç oynayan çocuklar (Pixabay)}

Kültürel ve Tarihsel Değer

Saklambaç, kuşaklar boyunca aktarılan geleneksel sokak oyunlarının başında gelir. Türkiye’nin pek çok bölgesinde farklı isimlerle ve varyasyonlarla oynanır. Şehirleşme ve dijitalleşme gibi faktörlere rağmen, bazı kırsal alanlarda halen aktif olarak oynanmaktadır. Oyun, çocukların yerel kültürü tanıması ve yaşatması açısından da önemli bir yere sahiptir.

Oyun Ortamı ve Malzeme Gereksinimi

Saklambaç oynamak için herhangi bir özel malzeme gerekmez. Bu yönüyle ekonomik bir oyundur. Açık bir alan, güvenli bir çevre ve istekli oyuncular yeterlidir. Bu durum, oyunun sosyal sınıf farkı gözetmeden her çocuk tarafından oynanabilir olmasını sağlar.