Köken
Kelime, Arapça سفاهة (safāha[t]) “ahlaksızlık, zevk ve eğlence” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük, Arapça سفه (safiha) “ahlaksız idi” fiilinden türetilmiştir ve faˁāla[t] vezninde bir mastardır.
Kullanım Alanları
Edebiyatta ve günlük dilde, özellikle ahlâkî çöküntü veya ölçüsüzce eğlenme anlamında kullanılır.
Toplumsal eleştirilerde, değer yargılarının zayıflaması ve israfın yaygınlaşması bağlamında sıkça geçer.
Tarihî metinlerde Lâle Devri gibi dönemleri tanımlamakta kullanılmıştır.
Dinî ve ahlâkî öğütlerde, akılsızca davranışları ve aşırılığı eleştirmek için tercih edilir.
