Tanım

İsim, Orta Türkçe sevgü

1. İnsanı bir şeye veya kimseye karşı yakın ilgi, bağlılık ve şefkat göstermeye yönelten duygu; muhabbet.
2. Karşılık beklemeksizin dostluk, şefkat ve fedakârlık duygusu.

Köken

Sevgi kelimesi, Orta Türkçe sevgü (“muhabbet”) sözcüğünden türetilmiştir.

• Eski Türkçe sev- fiilinden, Türkiye Türkçesi +gU ekiyle türetilmiştir.
• Sev- fiili, "hoşlanmak, sevmek" anlamını taşır.
• Tarihsel olarak sevgü, aşk, muhabbet ve yakın dostluğu ifade etmek için kullanılmıştır.

Kullanım Alanları

• Edebiyat ve Sanat: Sevgi, aşk ve bağlılık temalarının işlendiği eserlerde sıkça yer alır.
• Sosyal Hayat: İnsanlar arası ilişkilerde bağları ve şefkati ifade etmek için kullanılır.
• Felsefe ve Psikoloji: Sevgi, insan doğasının temel duygularından biri olarak ele alınır.

Örnek Cümleler

1. Sevgi, insanları birbirine bağlayan en güçlü duygulardan biridir.
2. Çocuklar, sevgi dolu bir ortamda büyüdüklerinde daha mutlu ve özgüvenli olurlar.
3. Şair, dizelerinde insan sevgisini ölümsüz bir değer olarak vurgulamıştır.