Köken

Fransızca spontané “kendiliğinden” kelimesinden Türkçeye geçmiştir. Bu sözcük Latince sua sponte “kendi rızasıyla, gönüllü olarak” deyiminden türetilmiştir.

Kullanım Alanları

Günlük konuşma dilinde, plansız ve doğal gelişen olaylar ya da davranışlar için kullanılır. Özellikle sohbetlerde, buluşmalarda ya da ani gelişen tepkilerde “spontane” olmak olumlu bir rahatlık ve doğallık işareti sayılır.

Sanat ve yaratıcı süreçlerde, içten gelen, o anki duyguya göre gelişen doğaçlama işler (özellikle tiyatro, müzik ve resim gibi alanlarda) “spontane” nitelik taşır.

Psikolojide, kişinin düşünmeden verdiği doğal tepkiler veya dürtüsel davranışlar “spontane davranış” olarak incelenir.

Bilimsel alanlarda, özellikle kimya ve biyolojide, dış etki olmadan kendiliğinden gerçekleşen olaylar için “spontane reaksiyon” gibi terimler kullanılır.

Sosyoloji ve iletişimde, sosyal etkileşimlerdeki doğallık, “spontane konuşma” ya da “spontane gelişen ilişki” gibi kavramlarla açıklanır.