Tanım

isim. (Arapça: Sūr)

• Şehirleri veya kaleleri dış tehlikelere karşı korumak amacıyla inşa edilen yüksek ve kalın duvar.

isim. (Arapça: Ṣūr) 

• İçi boş bir boynuzdan yapılan borazan.
• İslam inancına göre kıyamet gününde dört büyük melekten biri olan İsrafil’in üfleyeceği boru. 

Köken

Kelime, Arapça sūr سور kelimesinden Türkçeye geçmiştir. Arapçada "duvar" veya "siper" anlamına gelir. Arapça ṣūr kökünden gelen ṣūr صور “boynuz, av borusu” sözcüğünden alıntıdır.

Kullanım Alanları

• Tarihi ve Askeri Mimari: Orta Çağ ve Antik Çağ şehirlerinde, düşman saldırılarından korunmak ve sınır belirlemek için kullanılmıştır. Genellikle taş, tuğla veya harç gibi malzemelerle yapılmaktadır. 
• Din: İslamiyet’te kıyamet günüyle bağlantılı bir kavramdır. İsrafil meleği, kıyameti başlatmak ve bitirmek üzere sura üfleyecektir.
• Askeri ve Tarihi Eşyalar: Boynuzdan yapılan borazanlar, eski dönemlerde haberleşme veya çağrı aracı olarak kullanılmıştır.

Örnek Cümleler

• "İstanbul’un surları, tarihi dokunun en önemli parçalarından biridir.”
• "İslam inancına göre İsrafil, kıyamet günü sura üfleyerek insanların dirilişini başlatacaktır.”
• "Eski savaşlarda, düşman yaklaşırken sur borazanı çalınırdı.”

İlgili Terimler

• Kale
• Borazan