Köken

Taş koymak deyimi, Eski Türkçeye dayanan iki sözcüğün birleşiminden oluşur. "Taş" kelimesi, Eski Türkçede de aynı biçimde taş olarak yer alır ve anlamı bugünküyle aynıdır: sert, katı ve doğal madde. "Koymak" fiili ise Eski Türkçede kōd- ya da kōy- biçiminde geçer; "yerleştirmek, bırakmak" gibi anlamlar taşır ve kökeni yazılı olarak belgelenmemiş olsa da ko- biçimindeki daha eski bir yapıya dayandığı düşünülmektedir. Deyim, bir sürecin ya da girişimin önünü kesmek, ilerlemesini engellemek amacıyla bilinçli olarak engel çıkarmak anlamında kullanılır.

Kullanım Alanları

• Gündelik dil: Başkasının işine ya da niyetine bilinçli olarak mani olma durumlarını tanımlamak için kullanılır.
• Siyaset ve bürokrasi dili: İlerleyen bir sürece kasıtlı engeller çıkarılması bağlamında tercih edilir.
• Edebi anlatım: Karakterler arası çatışmada, gelişime ya da değişime karşı duran davranışları betimlemek için işlevseldir.