"Türk Marşı" (Rondo alla Turca), Avusturyalı besteci Wolfgang Amadeus Mozart tarafından 1783 yılında bestelenen Piyano Sonat No. 11 in A major, K. 331'in üçüncü bölümüdür. Yapıt, klasik dönem müzik anlayışının önemli örneklerinden biri olarak kabul edilir. Söz konusu bölüm, rondo formunda bestelenmiş olup, piyano repertuvarında yaygın bir yer edinmiştir.

Türk Tarzı Etkisi

18.yüzyıl Avrupası'nda Osmanlı İmparatorluğu'na duyulan ilgi, "Türk stili" (Alla Turca) olarak adlandırılan bir müzikal yaklaşımın gelişmesine zemin hazırlamıştır. Bu tarz, Osmanlı mehter müziğinin ritmik ve tonal özelliklerinin Avrupa klasik müziğine uyarlanmasını kapsamaktadır. "Türk Marşı"nda vurucu ritimler, keskin dinamik geçişler ve perküsif etki yaratmaya yönelik teknikler bu etkinin belirgin bir örneğidir.

^{Türk Marşı(Rousseau)}

Biçim ve Yapı

Eser, klasik rondo formunu takip etmektedir. Ana tema belirgin bir biçimde sunulmakta ve farklı ara bölümlerle (epizotlarla) kesilerek tekrar edilmektedir. Ana tema, ritmik vurgular ve melodik süslemelerle öne çıkmaktadır. Ara bölümler ise daha hafif bir karakter taşımakta ve yapıtın genel dinamik yapısına kontrast oluşturmaktadır.

Yorum ve Etkisi

"Türk Marşı", Wolfgang Amadeus Mozart'ın piyano eserleri arasında yaygın bir bilinirliğe sahiptir. Farklı yorumcular tarafından çeşitli icraları gerçekleştirilmiş ve düzenmeler yapılmıştır. Yapıt, akademik çalışmalarda öğretim materyali olarak kullanılmakta ve klasik müzik literatüründe tarihsel bir örnek niteliği taşmaktadır.